Paraşütçüler genel anlamda 3.8 km yüksekliği ideal buluyor. Fakat 2012 senesinde üstün dereceli kıran isteyen Felix Baumgartner, uzay atlayışı adını verdiği dünya rekoru için stratosfer sınırına, 39 bin km yüksekliğe çıktı. Peşinden 2014 senesinde Alan Eustace 41 km’den atlayarak rekoru eline geçirdi. Peki bu paraşütle atlama rekoru kırılabilir mi? Mesela Internasyonal Uzay İstasyonu’ndan atlayan bir astronota ne olur?

Internasyonal Uzay İstasyonu’ndan paraşütle atlama yapılabilir mi?

Internasyonal Uzay İstasyonu’ndan paraşütle atlama yapmadan ilkin, hususi bir giysiye gerekseme olacaktır. Rekoru elinde tutan Felix Baumgartner bile atmosfer dışına çıkmadığı halde benzer hususi bir kıyafet giymek mecburiyetinde bırakılmıştı. Bu sefer ki giyim ise oldukca daha karışık olmak zorunda. Fakat yapılabilir.

Sadece uygun kıyafetin yapıldığını varsaysak bile hala imkansıza bakıyor olacağız. Şundan dolayı ISS’in kenarına gelip Dünya’ya doğru zıplasak bile muntazam bir halde yer yüzüne iniş sağlayamayız. Hatta yer yüzüne ulaşmamız 2.5 yıl sürebilir. Peki niçin?

Düşüşün bu kadar uzun sürmesinin sebebi yükseklik değil. Zira bu kadar yüksekten zıplanmış olsa bile en fazla 2.5 saat sürmesi gerekir. Fakat istesek de direkt olarak Dünya’ya doğru zıplayamayız. Yalnız yörüngedeki hareket eksenimizi değiştirmiş oluruz.

Internasyonal Uzay İstasyonu her ne kadar atmosferin haricinde durağan(durgun) duran bir yer şeklinde gözükse de aslına bakarsak 28 bin 164 km/saat hızında Dünya yörüngesinde dönüyor. Kısaca en süratli cenk uçağından bile 10-12 daha süratli hareket ediyor.

Hatta yer yüzündeki bir insan tabanca ile bu hızda mermi ateşlerse, önüne engel çıkmadığı takdirde mermi yere düşmeden Dünya ekseninde tam tur yapabilir. ISS ise benzer şekilde bu yüksek sürat yardımıyla yörüngede kalabiliyor.

Fakat hissetmesi zor olsa da devamlı olarak bir çekim kuvvetine maruz kalmış olduğu için yörüngeye yine oturmasını elde eden itici motorların bozulması durumunda birkaç yıl içinde yer yüzüne düşecektir. Dolayısıyla ISS’ten paraşütlü atlama yapmak için Dünya’ya doğru zıplamak isteyen şahıs de yörüngede aynı hızda döndüğü için tek yapmış olduğu şey süreci birazcık hızlandırmak olacaktır.

Varsayım olarak bu hususi giysinin bir insanı 2.5 yıl süresince besleyebileceğini düşünsek bile gene de yer yüzüne inmesi bir mucize olacaktır. Bunun sebebi ise gelecek yıllarda uzay ve havacılığın en büyük problemi haline gelecek olan uzay çöplüğü.

Dünya yörüngesinde şu anda 13 binden fazla sayılabilen, on binlerce de sayılamayan ve boyutu birkaç santimden bile minik olan uydu ve meteor parçaları bulunuyor. Üstelik hızları oldukca daha yüksek olabilir.

Ek olarak ters yönde geldiği takdirde nükleer patlamaya dayanıklı çelik bir kalkana haiz olunsa bile delip geçecektir. Dolayısıyla istatiksel olarak 2.5 yıl içinde bunlardan birkaçına maruz kalmak kaçınılmaz olacaktır.

Bir halde bu adımın da aşıldığını düşünecek olursak, karşımızda hala bazı engeller kalıyor. Bu da atmosfere girdikten sonrasında yavaşlamak. Üzerimizde 8G güç hissettiğimizi ve hipersonik hızda Dünya’ya doğru düşüşün başladığını düşünecek olursak, paraşütü açtığımız anda paramparça olacağını söyleyebiliriz.

Ek olarak ayaklarımız aşağı doğru bir halde düşüyorsak muhtemelen vücudumuzdaki tüm kan beynimize dolmak için baskı uygulayacaktır. Eğitimli bir cenk pilotu bununla başa çıkabilecek olsa da birçok şahıs anında bayılacaktır.

Son sorun ise ısı olacaktır. Düzgüsel şartlarda bu yükseklikte -80 derecede donmamız gerekirken, tahmini olarak ses hızının 8 katında hareket ettiğimiz için atmosfer -hava molekülleri- ile giysimiz içinde ki sürtünmeden dolayı 1.650 derecelik (demiri eritecek kadar) bir ısı hissedeceğiz. Fakat tüm engelleri aşarak 41 km yüksekliğe kadar gelinebilirse, paraşüt açarak yere iniş gerçekleştirilebilir.

Siz bu mevzu hakkında ne düşünüyorsunuz? Sizce paraşütle atlama rekoru bir kez daha kırılabilir mi?